Sos arrabbiata to jeden z najlepiej znanych włoskich sosów. Samo słowo „arrabbiato” to po włosku „wściekły”, a więc pasta all’arrabbiata to nic innego jak „zły, wściekły makaron”. Nazwa bezpośrednio nawiązuje do receptury, w której główną rolę gra pikantna papryczka chili. Sos arrabbiata jest ostry, wyrazisty, mocny i gniewny, a co za tym idzie – doskonały w smaku.

Przepis jest bardzo prosty i wymaga tylko paru produktów. Oprócz świeżej, ewentualnie suszonej czerwonej papryki chili potrzebne są jedynie pomidory, czosnek i trochę oliwy z oliwek do smażenia. 

Aby nie było tak zwyczajnie, moją arrabbiatę podaję z gnocchi.

Ostrzegam – JEST MOC! Ten przepis rozgrzeje Was do czerwoności!!!

Składniki (6 porcji):

Gnocchi ziemniaczane:

• 1½ kg ziemniaków ugotowanych w łupinach
• 1 szklanka mąki pszennej
• 1 jajko
• duża szczypta soli

Sos:

• 1 puszka krojonych pomidorów w puszce
• 3 łyżki oliwy z oliwek
• 3 ząbki czosnku
• 1 ostra papryczka chili (ja użyłam 1 łyżeczkę pasty z ostrych papryczek pepperoncino)
• 4 łyżki startego parmezanu
• świeżo mielony pieprz

Gnocchi: Ugotowane ziemniaki odcedzamy i jeszcze ciepłe obieramy z łupinek. Przeciskamy ziemniaki przez praskę, dodajemy mąkę, jajko i sól. Zagniatamy, podsypujemy mąka i formujemy wałek. Przy pomocy noża odcinamy małe kluseczki wielkości opuszki palca. Gnocchi gotujemy we wrzącej osolonej wodzie około 2 minuty od wypłynięcia.

Sos: Na dużej patelni z nieprzywierającym dnem rozgrzewamy oliwę. Podsmażamy czosnek pokrojony na cienkie plastry. Świeżą paprykę kroimy w bardzo drobną kostkę i dodajemy do czosnku ( w przypadku gotowej pasty z ostrych papryczek, dodajemy 1 łyżeczkę na patelnię i postępujemy tak samo). Podsmażamy, ciągle mieszając. Dodajemy puszkę krojonych pomidorów, dodajemy sól i pieprz i podsmażamy około 3 -4 minut. Gdy płyn z pomidorów odparuje i powstanie gładki, zwarty sos, dodajemy gnocchi. Wykładamy na talerz i posypujemy obficie parmezanem i świeżo mielonym pieprzem. Opcjonalnie do sosu można dodać świeże liście bazylii lub tymianku.

Lato w pełnej krasie, a więc czas na ukochane zupy – chłodniki. Chyba nić nie daje takiego kulinarnego orzeźwienia jak zimna zupa z extra dodatkami. Zapraszam wszystkich na zimny, zielony zastrzyk witamin. Ogórki, awokado, cebula, a to wszystko przełamane słodyczą melona i chrupiącym makaronem! Szybko i tanio możecie nakarmić całą rodzinę! Smacznego ochłodzenia!

Składniki (4 porcje):

• 6 ogórków gruntowych
• 1 awokado
• ½ czerwonej cebuli
• 2 ząbki czosnku
• 400 ml jogurtu naturalnego
• ½ melona miodowego
• sól, pieprz
• sok z ½ cytryny

Dodatkowo:

• 100 g sera feta
• 50 g makaronu ryżowego (nitki) + 4 łyżki oleju kokosowego
• ½ melona
• pieprz świeżo mielony
• 4 łyżki oliwy z oliwek
• koper

Ogórki dokładnie myjemy, odcinamy końcówki i obieramy ze skórki. Obraną cebulę i czosnek kroimy w drobną kostkę. Do kielicha blendera wrzucamy ogórki, cebulę, czosnek, obranego melona, obrane awokado. Dolewamy jogurt naturalny, sok z cytryny, i obficie doprawiamy solą i pieprzem.  Całość blendujemy na gładką zupę, jeśli jest zbyt gęsta, można dodać trochę wody. Zupę chłodzimy w lodówce przez minimum 1 godzinę.

W małym rondelku rozgrzewamy olej kokosowy, gdy osiągnie wysoką temperaturę, wrzucamy makaron i czekamy, aż się upraży. Wyjmujemy makaron i odsączamy go na ręczniku papierowym.

Z melona wycinamy kulki (lub kroimy w kostkę), fetę kroimy w 0,5 centymetrowe kwadraciki.

Do misek wlewamy chłodnik, dodajemy fetę, kulki melona, i całość polewamy oliwą i posypujemy pieprzem, na wierzch każdego talerza układamy prażony makaron i świeży koper.

Zupa z białych szparagów jest bardzo delikatna i aromatyczna. Przygotowana z zaledwie kilku składników stanowi niezwykle pyszną obiadową propozycję dla całej rodziny. Najczęściej można spotkać zupę – krem szparagową, więc tym bardziej zachęcam Was do wypróbowania mojego przepisu, bo podejrzewam, że to naprawdę wyjątkowa propozycja podania białych szparagów.

W tym miejscu gorąco dziękuję mojej kochanej Ewie, za pomysł i inspirację na tworzenie tejże zupy

Trochę dodałam od siebie i myślę, że wyszło doskonale. Białe wino, białe szparagi, oliwa z białymi truflami i to zamknięte w jednej zupie z moim kochanym makaronem…

Cieszmy się szparagami ile tylko można! Sezon na nie, jest stanowczo za krótki

Składniki (4 porcje):

• 1 pęczek szparagów
• 150 g ugotowanego makaronu (użyłam makaronu orecchiette)
• 1 szalotka
• 30 g masła
• 1 litr bulionu drobiowego (ewentualnie warzywnego)
• 50 ml białego wytrawnego wina
• sól, biały pieprz
• 100 – 150 ml śmietany 30 %

Dodatkowo:

• 4 łyżki oliwy truflowej
• posiekany szczypiorek

Szparagi myjemy i obieramy (obieranie zaczynamy tuż pod główką szparaga). Odcinamy zdrewniałe końcówki (mniej więcej w 1/3 długości). Szalotkę obieramy i kroimy w drobną kostkę, szparagi kroimy na centymetrowe kawałki. W garnku roztapiamy masło  i wrzucamy szalotkę i szparagi. Podsmażamy, aż się zarumienią, ciągle mieszamy, aby warzywa się nie przypaliły. Dolewamy wino i czekamy, aż alkohol odparuje. Dolewamy bulion, i gotujemy zupę, aż warzywa będą miękkie. Doprawiamy całość pieprzem, solą i dolewamy śmietanę kremówkę. Gotujemy zupę jeszcze przez około 5 minut, a następnie rozlewamy do miseczek z wcześniej ugotowanym makaronem. Wierzch zupy dekorujemy posiekanym szczypiorem i skrapiamy oliwą truflową.

Wspaniały, orzeźwiający, mocno zielony makaron z ziołowym pesto, chrupiącymi orzechami i delikatną mozzarellą. Całość przystrojona prosciutto crudo i skropione najlepszą włoską oliwą. Ten makaron zawiera najlepsze włoskie składniki i daje możliwość wypróbowania włoskich smaków w jednym kęsie. Kompozycja nieoczywista, z moją ukochana bazylią. Danie wprost stworzone na tę porę wiosny! Jestem przekonana, że i Wam przypadnie do gustu. 

Składniki (6 porcji):

• 500 g makaronu strozzapreti
• 12 dużych plastrów szynki długo dojrzewającej prosciutto crudo
• 2 kulki sera mozzarella
• 200 g groszku cukrowego (może być mrożony)
• świeże liście bazylii
• 1 garść uprażonych orzeszków piniowych
• oliwa z oliwek

Pesto:

• liście z 1 pęczka bazylii
•  150 g uprażonych orzeszków piniowych
• 1 ząbek czosnku
• 50 g startego parmezanu
• oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia
• sól, pieprz

Pesto: W kamiennym moździerzu umieszczamy ząbek czosnku, dodajemy 2 duże szczypty soli i rozcieramy na gładką masę. Dodajemy liście bazylii, trochę oliwy i dokładnie rozcieramy. Gdy utworzy się nam gładka masa, dorzucamy ser, oliwę, a następnie orzechy i ponownie rozcieramy na gładką masę. Próbujemy, i doprawiamy do smaku solą i pieprzem.

W dużym garnku, we wrzącej osolonej wodzie gotujemy makaron. Przy odcedzaniu zostawiamy sobie filiżankę wody, w której gotował się makaron.

Na patelni rozgrzewamy 2 łyżki oliwy, dodajemy groszek i czekamy, aż zmięknie. Dodajemy prędzej przygotowane pesto i chwilę odgrzewamy. Dorzucamy ugotowany makaron i całość dokładnie mieszamy. Jeśli nasza pasta jest zbyt gęsta, można podlać makaron niedużą ilością wody pozostałej po ugotowanym makaronu. Makaron wykładamy na talerze, Na każdej porcji układamy po 2 plastry podartej palcami szynki i mozzarelli. Każdy talerz skrapiamy świeżą oliwą, posypujemy orzechami piniowymi i dekorujemy listkami bazylii.